Półwysep Krymski, zwany też Półwyspem Taurydzkim, jest położony w południowej części Ukrainy pomiędzy wodami Morza Czarnego a Azowskiego. Od Rosji oddziela go Cieśnina Kerczeńska, a z lądem połączony jest wąskim Przesmykiem Perekopskim. Łączna powierzchnia wynosi 27 500 km kwadratowych, a linia brzegowa liczy sobie 1000 km.

Krym pod względem politycznym przynależy do Ukrainy. W 1954 r. został podarowany Ukrainie przez Rosję przy okazji 300. rocznicy ugody perejasławskiej, ustanawiające, według Związku Radzieckiego, zjednoczenie Ukrainy z Rosją. Prawie cały obszar Krymu należy do Autonomicznej Republiki Krymu, zwierzchnictwu samej Ukrainy i władz kijowskich podlega jedynie największe miasto Półwyspu i dawna baza floty wojennej ZSRR – Sewastopol.Autonomiczna Republika Krymu została ustanowiona w 1991 r. Władzę ustawodawczą sprawuje tam Parlament, złożony ze stu posłów. Władza wykonawcza leży w rękach Rady Ministrów, której przewodzi Prezes Rady Ministrów. Bezpośrednim wykonawcą władzy ukraińskiej na Krymie jest Stały Przedstawiciel Prezydenta Ukrainy.

Półwysep Krymski jest terenem płaskim – prawie 2/3 powierzchni pokryte jest szerokimi stepami. Góry znajdują się tylko w południowej części, najwyższe wzniesienia zakończone są płaskimi szczytami, tzw. „jajłami”, czyli „letnimi pastwiskami”. Najwyższy szczyt Krymu to Roman-Kosz o wysokości 1545 m n.p.m.

Najbardziej znany rezerwat przyrody to Wielki Kanion, mieszczący się po północnej stronie gór. Skały wąwozu osiągają tu wysokość 300 m.

Półwysep Krymski jest obszarem wielonarodowościowym. Współżyje tu ze sobą ponad 80 narodowości, zdecydowaną większość – ok. 60% – stanowią Rosjanie, przybywający na Krymie od X w. Ukraińcy stanowią ok. 25% populacji, zaczęli zamieszkiwać te tereny po II Wojnie Światowej. Trzecią ważną grupą są Tatarzy – ok. 11% ludności. Reszta to Ormianie, Białorusinie, Grecy i inni.